پاوه؛ یادآور رشادت دلیرمردانی که با قدرت ایمان دشمن را به زانو درآوردند+تصاویر

به‌گزارش خبرگزاری بسیج استان مرکزی، وقتی در پیچ و خم جاده‌ها از کنار باغات و جنگلها عبور می‌کنی، خانه‌هایی که پشت بام هر یک حیاط خانه دیگر است را به تماشا می‌نشینی تنها یک حس به سراغت می‌آید اینکه اینجا قطعه‌ای از بهشت است.

احساس سبک شدن می‌کنی هر چه پیش می‌روی گویا وجب به وجب خاکش تو را به خود دعوت کرده، یک لحظه احساس بیگانه بودن نمی‌کنی و غربت را درک نمی‌کنی به راستی اینجا کجاست که تو بر خاکش پا نهاده‌ای؟

به هر کوچه از این شهر که پا می‌گذاری بی‌شک نام مدرسه‌ای، خیابانی، پل یا حتی بیمارستانی مزین به نام پاک تو شده و همه از شنیدن نامت به خود می‌بالند، وقتی از تو می‌پرسم یک وجه اشتراک را در سخنانش می‌توان شنید اینکه تو افتخار شهرشان هستی.

مگر شهر تو کجاست؟ ساوه، تهران، پاوه، بیروت یا دهلاویه

شاید من هم بیشتر از دیگران به خود ببالم که بر شهری وارد شده‌ام که نام شهر مرا با یاد تو می‌شناسند و اشک بر چشمان جاری می‌سازند تا به غرور از رشادت‌هایت یاد کنند.

مردم شهر ‌پاوه جور دیگری به وجود تو افتخار می‌کنند و من نیز به نوعی دیگر، وقتی وارد این شهر شدم احساس غربت نکردم چرا که وجود این شهر را به نام تو زده‌اند، اگر تو نبودی شاید امروز پاوه دیگر نام پاوه نداشت، شهید چمران، چمران ساوه ای و گویی من در شهر خود قدم می‌زدم. 

تو ثابت کردی که بی چون و چرای لبیک گوی امام زمان خود هستی؛ آنگونه لبیک گوی بودی که با تمام اراده و قوا به میدان نبرد وارد شدی تا اگر نتوانستی خواسته امامت را اجابت کنی جانت را در راهش بدهی؛ آری تو ای شیر مرد و قهرمان مردم ساوه، نه نه مردم ایران زمین یادت را گرامی می‌داریم تو که برای شکستن حصر پاوه آنچه را داشتی بر طبق اخلاص گذاشتی.

زبان من کوتاه و رشادت‌های شما در این شهر بسیار، به هر کدام اشاره می‌کنم چیز دیگری از ذهنم فراموش می‌شود پس قلم را می‌شکنم و به فکر فرو میروم که شما چه معامله ای با خدای خود کردید که چنین لایق درگاهش شدید.